Z prezesem Towarzystwa Sportowego Basket Gniezno, Markiem Szczepanowskim na temat tegorocznej edycji Międzynarodowego Turnieju Koszykówki rozmawia Łukasz Gądek.
Już za miesiąc kolejna edycja Międzynarodowego Turnieju Koszykówki. Ile drużyn i z jakich krajów wystąpi w tym roku?
-Cały czas trwa korespondencja z klubami z różnych państw. Otatecznie o tym, kto wystartuje powiemy 20 czerwca. Na dziś mamy 37 drużyn m.in. z Wielkiej Brytanii, Szwecji, Niemiec, z wielu silnych koszykarsko ośrodków polskich (Warszawa, Szczecin, Jelenia Góra, Wrocław, Poznań, Swarzędz, Gniezno). Po kilku latach przerwy, z wiadomych przyczyn, pojawią się u nas drużyny dziewcząt i chłopców z Ukrainy z Umania.
W jakich kategoriach wiekowych odbywać się będzie tegoroczny turniej i ile drużyn z Gniezna w nim wystąpi?
-Mamy 6 kategorii (po 3 dziewczęce i 3 chłopięce). We wszystkich tych kategoriach wystąpią drużyny z wszystkich trzech gnieźnieńskich klubów koszykówki. Nowością będzie kategoria open kobiet z bardzo ciekawymi drużynami.
Czy w związku z turniejem Miasto Gniezno planuje jakieś atrakcje dla mieszkańców tak jak to było kilka lat temu? Czy będą boiska do koszykówki na Rynku?
-Trwają obchody koronacyjne. Z tego co wiem miasto Gniezno nie planuje boisk do koszykówki 3x3 na Rynku.
Pana marzeniem byłby z pewnością udział w turnieju drużyny z USA. Czy w tym roku uda się to marzenie spełnić?
-Trwają rozmowy, ale przypomnę, że były u nas drużyny z amerykańskich szkół w Zjednoczonych Emiratach Arabskich i Turcji.
Który z dotychczasowych turniejów zapisał się Panu szczególnie w pamięci i którzy zawodnicy patrząc na Pana obserwację i zainteresowanie koszykówką zrobili największe kariery w latach późniejszych?
-Na pewno pierwszy turniej gdy przyjechało do nas 6 drużyn zagranicznych (Niemcy, Estonia, Rosja, Czechy) co wtedy wydawało nam się olbrzymim sukcesem. Potem turniej, na który przyjechały drużyny z państw pozaeuropejskich (m.in. Zjednoczone Emiraty Arabskie, Turcja, Izrael). Do czasów wojny w Ukrainie byliśmy zachwyceni kilkukrotnym udziałem drużyny z Krasnojarska na Syberii (mieli prawie 6 tys. km do Gniezna, a podróż trwała kilka dni). Były to drużyny na bardzo wysokim poziomie sportowym, ale trudno w warunkach wojennych zaprosić drużynę z kraju który zbombardował Umań i zginął chłopiec który uczestniczył w naszym turnieju kilka lat wcześniej.
Dziękuję za rozmowę.
Dziękuję również.